De wereldwijde staalproductie overtreft de vraag aanzienlijk. De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) voorspelt een overschot van 721 miljoen ton in 2027. Deze overcapaciteit wordt deels veroorzaakt door overheidssubsidies in diverse landen.

Goedkoop Chinees staal, geproduceerd met overheidssteun en minder strenge milieuregels, heeft de wereldmarkt de afgelopen tien jaar sterk beïnvloed. De afnemende Chinese binnenlandse vraag, onder meer door de vastgoedcrisis en bevolkingskrimp, leidt tot dumping op de internationale markt. Ook Zuid-Korea en Japan exporteren grote hoeveelheden staal.

De lage staalprijzen, gevolg van het overschot, drukken de winstmarges van staalproducenten, leiden tot banenverlies en remmen investeringen in duurzamere technologieën af.

Europese staalproducenten ondervinden extra uitdagingen door hoge energie- en loonkosten, verouderde technologie en de Amerikaanse importheffingen. Het strategisch belang van de Europese staalindustrie is echter toegenomen door de veranderende geopolitieke situatie.

President Trump verhoogde in juni 2025 de importtarieven op staal en aluminium tot 50%, waardoor de export van Europees staal naar de VS aanzienlijk moeilijker wordt. De EU heeft handelsmaatregelen genomen tegen dumping van Chinees staal, maar met beperkt succes.

Het sluiten van staalfabrieken is complex door de hoge vaste kosten en het risico op schade aan hoogovens. Langjarige overeenkomsten tussen Europese wapenfabrikanten en staalproducenten zouden de investeringen in groen staal wellicht kunnen bevorderen.