Frans Timmermans pleit voor een snelle uitbreiding van windturbines op land in Nederland, gesteund door een voorgenomen noodwet die lokale bezwaren zou kunnen overrulen. Deze plannen komen ondanks het feit dat windenergie op land momenteel slechts maximaal 3% van de totale Nederlandse energiebehoefte dekt.

Tienduizenden burgers ondervinden aanzienlijke overlast van bestaande windturbines, waaronder geluidsoverlast, slaapstoornissen en gezondheidsproblemen. Een deel van deze klachten wordt toegeschreven aan laagfrequent en infrasoon geluid van grote windturbines, dat huizen binnendringt en op korte afstand gezondheidsschade kan veroorzaken.

De juridische houdbaarheid van vele windturbinevergunningen is twijfelachtig. De geldende geluidsnormen zouden zonder de vereiste milieueffectrapportage zijn ingevoerd. Bovendien wordt de onafhankelijkheid en transparantie van diverse milieueffectrapporten betwist vanwege de connecties tussen de opstellende bureaus en de windenergie-industrie.

Timmermans verwerpt kernenergie als te duur en te traag, niettegenstaande miljarden subsidies voor wind- en zonne-energieprojecten. Gedurende zijn periode als EU-klimaatcommissaris werkte hij nauw samen met windlobbyorganisaties, resulterend in miljarden aan subsidies voor windenergie ten nadele van kernenergie. Een groeiend deel van de Nederlandse bevolking ziet kernenergie daarentegen als een veilig, schoon, ruimte-efficiënt en populair alternatief.