-
03 juni 2025 om 08:05 | person_outline 166
Het Bloedbad van Postoloprty: Een Vergeten Gruwel
Op 3 juni 1945 werden ongeveer 5.000 Duitse burgers, hoofdzakelijk oudere mannen en jongens, gedwongen te marcheren van Žatec naar Postelberg.
Personen die de opgelegde regels niet volgden, werden mishandeld of doodgeschoten. Vijf jongens, tussen de 12 en 15 jaar oud, werden gegeseld en vervolgens geëxecuteerd.
In Postelberg werden de gevangenen in een barak ondergebracht en gedurende meerdere dagen systematisch geëxecuteerd op verschillende locaties, waaronder een voormalige latrine en een stal. Overlevenden werden gedwongen de lichamen te begraven.
Tussen 5 en 6 juni 1945 werden honderden, mogelijk duizenden, mensen gedood. Er werden minstens negen massagraven met in totaal 763 lichamen ontdekt.
Een geheim gehouden Tsjechisch onderzoek uit 1947 concludeerde dat Tsjechische soldaten hoofdzakelijk verantwoordelijk waren. Dit leidde tot wet nr. 115/1946, die straffeloosheid verleende voor oorlogsmisdaden tegen Duitsers tussen 30 september 1938 en 28 oktober 1945.
Generaal Karel Klapálek wordt beschouwd als de belangrijkste verantwoordelijke. Politieagent Bohuslav Marek en kapitein Vojtech Cerny werden veroordeeld voor de moord op de vijf jongens, maar zijn overleden.
Het bloedbad werd halverwege de jaren negentig bekend door het onderzoek van een Tsjechische journalist, wiens publicaties doodsbedreigingen opleverden. In 2007 vroeg het Beierse Openbaar Ministerie om hulp bij het onderzoek naar de moord op de vijf jongens.
In Postoloprty is er onenigheid over een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers; sommige inwoners willen het incident liever vergeten.
De verdrijvingen van Duitsers uit Tsjecho-Slowakije vonden plaats na de Tweede Wereldoorlog en werden onder andere goedgekeurd door de geallieerden op de Conferentie van Potsdam in augustus 1945. President Edvard Beneš riep reeds in 1943 en 1944 op tot etnische zuiveringen van Duitse burgers.
De "wilde verdrijvingen" werden gekenmerkt door geweld en wreedheden tegen etnische Duitsers in verschillende delen van Tsjecho-Slowakije.
In juli 1947 werd een officieel onderzoek ingesteld door het Tsjechische parlement. De lichamen werden opgegraven en grotendeels gecremeerd. Officiële documenten over het bloedbad werden geclassificeerd als vertrouwelijk en later herontdekt.
Personen die de opgelegde regels niet volgden, werden mishandeld of doodgeschoten. Vijf jongens, tussen de 12 en 15 jaar oud, werden gegeseld en vervolgens geëxecuteerd.
In Postelberg werden de gevangenen in een barak ondergebracht en gedurende meerdere dagen systematisch geëxecuteerd op verschillende locaties, waaronder een voormalige latrine en een stal. Overlevenden werden gedwongen de lichamen te begraven.
Tussen 5 en 6 juni 1945 werden honderden, mogelijk duizenden, mensen gedood. Er werden minstens negen massagraven met in totaal 763 lichamen ontdekt.
Een geheim gehouden Tsjechisch onderzoek uit 1947 concludeerde dat Tsjechische soldaten hoofdzakelijk verantwoordelijk waren. Dit leidde tot wet nr. 115/1946, die straffeloosheid verleende voor oorlogsmisdaden tegen Duitsers tussen 30 september 1938 en 28 oktober 1945.
Generaal Karel Klapálek wordt beschouwd als de belangrijkste verantwoordelijke. Politieagent Bohuslav Marek en kapitein Vojtech Cerny werden veroordeeld voor de moord op de vijf jongens, maar zijn overleden.
Het bloedbad werd halverwege de jaren negentig bekend door het onderzoek van een Tsjechische journalist, wiens publicaties doodsbedreigingen opleverden. In 2007 vroeg het Beierse Openbaar Ministerie om hulp bij het onderzoek naar de moord op de vijf jongens.
In Postoloprty is er onenigheid over een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers; sommige inwoners willen het incident liever vergeten.
De verdrijvingen van Duitsers uit Tsjecho-Slowakije vonden plaats na de Tweede Wereldoorlog en werden onder andere goedgekeurd door de geallieerden op de Conferentie van Potsdam in augustus 1945. President Edvard Beneš riep reeds in 1943 en 1944 op tot etnische zuiveringen van Duitse burgers.
De "wilde verdrijvingen" werden gekenmerkt door geweld en wreedheden tegen etnische Duitsers in verschillende delen van Tsjecho-Slowakije.
In juli 1947 werd een officieel onderzoek ingesteld door het Tsjechische parlement. De lichamen werden opgegraven en grotendeels gecremeerd. Officiële documenten over het bloedbad werden geclassificeerd als vertrouwelijk en later herontdekt.
Facts
1. Op 3 juni 1945 werden ongeveer 5.000 Duitse burgers, voornamelijk oudere mannen en jongens, vanuit Žatec (Saaz) gedwongen te marcheren naar Postelberg (Postoloprty).
2. Tijdens deze mars werden personen die de opgelegde regels niet volgden (recht lopen, hardlopen, "naziliederen" zingen) mishandeld of doodgeschoten. Vijf jongens, tussen de 12 en 15 jaar oud, werden gegeseld en vervolgens doodgeschoten.
3. In Postelberg werden de gevangenen in een barak ondergebracht en gedurende meerdere dagen systematisch geëxecuteerd op verschillende locaties, waaronder een voormalige latrine en een stal. Overlevenden werden gedwongen de lichamen te begraven.
4. Tussen 5 en 6 juni 1945 werden honderden, mogelijk duizenden, mensen gedood. Er werden minstens negen massagraven met in totaal 763 lichamen ontdekt.
5. Een geheim gehouden Tsjechisch onderzoek uit 1947 concludeerde dat Tsjechische soldaten hoofdzakelijk verantwoordelijk waren voor het bloedbad. Dit leidde tot de wet nr. 115/1946, die straffeloosheid verleende voor oorlogsmisdaden tegen Duitsers tussen 30 september 1938 en 28 oktober 1945.
6. Generaal Karel Klapálek wordt beschouwd als de belangrijkste verantwoordelijke. Politieagent Bohuslav Marek en kapitein Vojtech Cerny werden veroordeeld voor de moord op de vijf jongens, maar zijn overleden.
7. Het bloedbad werd halverwege de jaren negentig bekend door het onderzoek van een Tsjechische journalist, wiens publicaties doodsbedreigingen opleverden.
8. In 2007 vroeg het Beierse Openbaar Ministerie om hulp bij het onderzoek naar de moord op de vijf jongens.
9. In Postoloprty is er onenigheid over een monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers; sommige inwoners willen het incident liever vergeten.
10. De verdrijvingen van Duitsers uit Tsjecho-Slowakije vonden plaats na de Tweede Wereldoorlog en werden onder andere goedgekeurd door de geallieerden op de Conferentie van Potsdam in augustus 1945.
11. President Edvard Beneš riep reeds in 1943 en 1944 op tot etnische zuiveringen van Duitse burgers.
12. De "wilde verdrijvingen" werden gekenmerkt door geweld en wreedheden tegen etnische Duitsers in verschillende delen van Tsjecho-Slowakije.
13. In juli 1947 werd een officieel onderzoek ingesteld door het Tsjechische parlement. De lichamen werden opgegraven en grotendeels gecremeerd.
14. Officiële documenten over het bloedbad werden geclassificeerd als vertrouwelijk en later herontdekt.
Popup content goes here.
Nog geen account? Klik hier om te registreren!
Met een account heeft u de mogelijkheid om het gehele nieuwsoverzicht te bekijken en op ieder artikel een reactie-icoon te geven.
Met Newsfacts.info kunt u op de hoogte blijven van de laatste ontwikkelingen, zonder veel tijd te besteden aan het volgen van het nieuws. Ontdek vandaag nog de voordelen van Newsfacts.info!
Login
-
Gebruikersnaam
-
Wachtwoord