1. Op woensdag 28 mei 2025 wees een Duitse rechtbank in Hamm de klimaatzaak van Saúl Luciano Lliuya tegen RWE af. Dit vonnis is definitief en niet aanvechtbaar. De zaak duurde ongeveer tien jaar.

2. Saúl Luciano Lliuya, een Peruaanse boer en berggids uit Huaraz, Peru, vreesde overstromingen van zijn huis als gevolg van smeltende gletsjers in het Andesgebergte. Een grote lawine en overstroming in hetzelfde gebied in 1941 eiste het leven van 1800 mensen.

3. In 2015 startte Lliuya, via Duitse milieuorganisaties, een rechtszaak tegen het Duitse energiebedrijf RWE. RWE is een grote CO2-uitstoter in Europa, verantwoordelijk voor ongeveer 0,5% van de wereldwijde CO2-uitstoot, en bezit onder meer een kolencentrale in Nederland. Het bedrijf opereert echter niet in Peru.

4. Lliuya baseerde zijn eis op het principe 'de vervuiler betaalt' en eiste ongeveer €13.000 schadevergoeding van RWE. Dit bedrag vertegenwoordigt naar zijn zeggen 0,5% van de kosten voor adaptatiemaatregelen in Huaraz om het overstromingsrisico te verkleinen.

5. De rechtbank verwierp de eis omdat het concrete bewijs voor een acuut gevaar voor Lliuya's huis ontbrak. De kans op een overstroming binnen de komende decennia werd op 1% ingeschat, met minimale verwachte schade aan de huisinfrastructuur.

6. De rechtbank erkende wel de mogelijkheid van aansprakelijkheid voor fossiele brandstofbedrijven, ongeacht hun geografische locatie, voor klimaatschade en hun bijdrage aan de klimaatcrisis. Juristen beschouwen dit als een belangrijke stap voor toekomstige klimaatzaken. Wereldwijd zijn er honderden vergelijkbare klimaatzaken aanhangig.