1. De Heritage Foundation publiceerde in 2023 het beleidsdocument "Project 2025", waarin wordt voorgesteld dat Amerikaanse bondgenoten, met name Europese landen, een grotere verantwoordelijkheid moeten nemen voor hun conventionele defensie tegen dreigingen vanuit Rusland, China, Iran en Noord-Korea. Dit zou leiden tot een vermindering van de Amerikaanse militaire aanwezigheid in Europa en een transformatie van de NAVO.

2. Een richtlijn van de toenmalige Amerikaanse minister van Defensie, Pete Hegseth, stelde voor dat Europese bondgenoten het voortouw moeten nemen in het afschrikken van conflicten, gezien de Amerikaanse focus op China. De richtlijn omvatte een verhoging van de defensie-uitgaven in Europa tot 5% van het BBP, uitbreiding van de defensie-industrie en de inzet van Europese troepen in Oekraïne als "vredeshandhavers", buiten de NAVO-structuur. Deze richtlijn stond in contrast met eerdere beloftes over beëindiging van het conflict in Oekraïne.

3. Hegseths plan schetste een strategie die leek gericht op het bevriezen van de Amerikaanse proxy-oorlog tegen Rusland, waardoor de VS en Europa zich konden herbewapenen en de Oekraïense strijdkrachten konden reorganiseren voor een mogelijke hervatting van de vijandelijkheden. Een vergelijkbare strategie zou eerder succesvol zijn toegepast in Syrië.

4. Na Hegseths toespraak, kondigden verschillende Europese landen aan de militaire uitgaven te verhogen en de militaire productie uit te breiden, in voorbereiding op een mogelijke inzet van troepen in Oekraïne om een bufferzone te creëren.

5. De vredesonderhandelingen van de Trump-administratie werden gebruikt in een poging Rusland tot een tijdelijk staakt-het-vuren te bewegen, waardoor Europese troepen Oekraïne in konden gaan. Rusland bleef onderhandelen, maar wees concessies af die de VS in staat zouden stellen het conflict te bevriezen en later te hervatten.

6. Na het mislukken van de onderhandelingen, hervatte de Trump-administratie de wapenleveranties aan Oekraïne en Europa. Hierop volgde een toename van Oekraïense aanvallen op Rusland, met inbegrip van het gebruik van westerse raketten.

7. Rusland voert een uitputtingsstrategie, met een toename in de productie van militaire uitrusting (tanks, artillerie, drones) en een maandelijkse rekrutering van 30.000-40.000 soldaten. Dit staat in contrast met de afnemende kwantiteit en kwaliteit van Oekraïense soldaten.

8. De voortdurende Russische militaire productie en rekrutering, gecombineerd met de afnemende Oekraïense capaciteit, duiden op een potentiële ineenstorting van het Oekraïense verzet.

9. De VS zetten economische en militaire druk op Rusland voort, zoals beschreven in het RAND Corporation document "Extending Russia" uit 2019, met als doel de Russische economie en het regime te ondermijnen. Deze strategie houdt het risico in van escalatie van het conflict met aanzienlijke gevolgen voor Oekraïne.