1. De ruige dwergvleermuis (Pipistrellus nathusii) onderneemt lange migraties; vrouwtjes leggen meer dan 2000 kilometer af tussen hun voortplantingsgebieden in Noordoost-Europa (lente) en hun overwinteringsgebieden in Zuidwest-Europa (herfst). Mannetjes migreren over kortere afstanden.

2. In 2021 en 2022 werden 44 ruige dwergvleermuizen gevolgd tijdens hun migratie van de Engelse oostkust naar het Europese vasteland, waarbij zendertjes van 0,26 gram op hun rug werden bevestigd.

3. Tijdens de Noordzeeovertocht kunnen deze vleermuizen snelheden tot 60,5 kilometer per uur bereiken, hoewel hun normale vliegsnelheid rond de 25 kilometer per uur ligt. Ze gebruiken de wind om de oversteek te maken en vliegen op grote hoogte (mogelijk tot 2,5 kilometer) met meewind, maar lager bij ongunstige omstandigheden. Ze volgen bij voorkeur de kustlijn, maar kiezen bij een directe oversteek de kortste route.

4. Een nieuwe methode, gebaseerd op de vlucht van vijf individuen, is ontwikkeld om de vlieghoogte en -snelheid in drie dimensies te berekenen op basis van tweedimensionale data.

5. De geschatte impact van offshore windmolenparken op de ruige dwergvleermuispopulatie is ongeveer één dode vleermuis per windturbine per jaar. Ter vergelijking: op land wordt uitgegaan van 5 tot 10 slachtoffers per turbine per jaar. In Duitsland wordt geschat dat een kwart miljoen vleermuizen jaarlijks door windturbines om het leven komen. De precieze populatiegrootte van de ruige dwergvleermuis is onbekend, evenals de exacte impact van offshore windmolens op de populatie. Er zijn aanwijzingen voor een afnemende genetische diversiteit binnen de soort.

6. Mogelijke beschermingsmaatregelen tegen windmolens omvatten het plaatsen van windparken op locaties met een lage vleermuisdichtheid (kustgebieden vermijden), het stilzetten van windmolens bij hoge vleermuisactiviteit en het experimenteel gebruik van technieken om vleermuizen af te weren (bijvoorbeeld door hun sonar te verstoren).