De Verenigde Staten hebben sancties opgelegd aan Iran, gericht op het terugdringen van de Iraanse olie-export tot nagenoeg nul. Deze maatregelen, onderdeel van een bredere strategie van 'maximale druk', belemmeren niet alleen de Iraanse toegang tot het internationale financiële systeem, maar beogen ook landen die Iraanse olie importeren onder druk te zetten.

De Iraanse olie-export wordt geschat op 1,5 tot 1,6 miljoen vaten per dag. De VS probeert deze export volledig te blokkeren.

China is de belangrijkste handelspartner voor Iraanse olie, verantwoordelijk voor circa 90% van de export. Ondanks de sancties zet de olie-export naar China zich voort, mogelijk gefaciliteerd door technieken als het wijzigen van scheepsroutes en overslag op zee.

De VS heeft aangekondigd secundaire sancties in te stellen tegen landen die olie of olieproducten uit Iran blijven importeren. Deze secundaire sancties zouden een verbod op alle handel met de VS voor de betrokken landen betekenen.

Eerdere sancties tegen Iran leidden niet tot een significante daling van de Iraanse olie-export. Het exportniveau bleef relatief constant.

De VS heeft in het verleden uitzonderingen op sancties toegepast, bijvoorbeeld voor auto-onderdelen en medicijnen uit China. Dit wijst op de complexe aard van het opleggen van sancties en de potentiële economische consequenties.