Het debat in de Tweede Kamer over het nieuwe pensioenstelsel werd voorafgegaan door protesten van Nieuw Sociaal Contract (NSC). NSC eist meer inspraak voor individuele deelnemers. Deze eis wordt gesteund door een hoogleraar pensioenrecht.

Een NSC-vertegenwoordiger omschreef pensioenen als privé-eigendom. Deze stelling werd betwist door een Kamerlid van GroenLinks-PvdA, die erop wees dat pensioenen, in tegenstelling tot ander privébezit, bij overlijden niet volledig en vrij erfelijk zijn. Het Kamerlid beschuldigde de NSC-vertegenwoordiger van het zaaien van wantrouwen.

De NSC-vertegenwoordiger counterde dit door te stellen dat pensioenen een toegezegde uitkering zijn, waar mensen hun levensstijl op hebben afgestemd, en dat veranderingen daarom inspraak vereisen. Het pensioen werd gepresenteerd als uitgesteld loon.

Pensioenen worden weliswaar als privé-eigendom beschouwd, maar met belangrijke beperkingen. De wettelijke uittredingsleeftijd van 67 jaar en de beperkte erfelijkheid werden genoemd als voorbeelden. Een vergelijking met erfpacht werd gemaakt.

De huidige wetgeving rond pensioenen werd beschreven als een beschermingsmechanisme tegen de mogelijke impulsiviteit van individuele deelnemers, met als doel een welvarende oude dag te garanderen.

De wettelijke regelgeving, inclusief de uittredingsleeftijd van 67 jaar, werd door sommigen gezien als een aanvaardbare beperking, zolang deze bijdraagt aan een samenleving waarin mensen in redelijke vrijheid de vruchten van hun arbeid kunnen plukken.