1. PFAS, persistente organische verontreinigende stoffen, breken niet snel af in het milieu. Ze komen voor in stofdeeltjes in de lucht, waardoor inademing tot blootstelling kan leiden.

2. Huidcontact met producten als crèmes, make-up en waterafstotende kleding kan leiden tot PFAS-opname. De opnamegraad is afhankelijk van de PFAS-concentratie in het product en de duur van het contact.

3. Voedsel is de belangrijkste bron van PFAS-blootstelling voor mensen. PFAS zijn detecteerbaar in voedsel en drinkwater.

4. Vis is een belangrijke bron van PFAS in de voeding; verschillende vissoorten accumuleren PFAS in verschillende mate afhankelijk van hun dieet en leefomgeving.

5. Eieren van hobbykippen bevatten significante hoeveelheden PFAS, variërend afhankelijk van het kippenvoer en de leefomgeving.

6. Veel consumentenproducten, zoals anti-aanbaklagen, waterdichte kleding en sommige cosmetica, bevatten PFAS. Blootstelling via deze producten is echter relatief beperkt vergeleken met blootstelling via voeding.

7. Hoge PFAS-blootstelling wordt in verband gebracht met gezondheidsproblemen zoals kanker, verminderde vruchtbaarheid en leverschade. De precieze relatie en ernst zijn nog steeds onderwerp van onderzoek.

8. Hoge PFAS-blootstelling kan het immuunsysteem aantasten, wat infecties kan verergeren. De impact hangt af van de hoogte en duur van de blootstelling.

9. Het RIVM heeft een PFAS-norm vastgesteld gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek naar de gezondheidseffecten van PFAS.

10. Het is onmogelijk om PFAS volledig te vermijden, omdat ze wijdverspreid zijn in het milieu en vele producten bevatten.

11. Een gevarieerd voedingspatroon en het vermijden van overmatige consumptie van bepaalde producten (zoals vis) kan de PFAS-opname beperken.

12. Verminderd gebruik van PFAS-bevattende producten draagt bij aan de vermindering van PFAS in het milieu. De productie en afbraak van deze producten dragen bij aan de accumulatie van PFAS.