1. Ongeveer 350 advocaten woonden een bijeenkomst van de New York City Bar Association bij in een historische zaal in Midtown Manhattan, gekenmerkt door rode fluwelen bekleding en Korinthische zuilen met portretten van bekende alumni zoals Thurgood Marshall en Ruth Bader Ginsburg.

2. Het thema van de bijeenkomst was "Defending Justice", waarbij diverse acties werden voorgesteld, waaronder protesten, het schrijven van opiniestukken en het aanspannen van rechtszaken tegen de regering.

3. Een advocaat pleitte voor het starten van talloze rechtszaken om de regering tegen te werken, waarbij de term "five-alarm fire" werd gebruikt om de ernst van de situatie te benadrukken. De deelname aan een gepland protest op 1 mei en de zorg over fouilleringen aan de Amerikaanse grens, met aanbevelingen voor het gebruik van beveiligde communicatie zoals Signal, werden besproken.

4. De onrust onder advocaten werd veroorzaakt door aanvallen op rechters, inclusief bedreigingen tegen hun veiligheid, en de vermeende minachting voor een gerechtelijk bevel door het Department of Justice, naast uitvoerende bevelen van de president gericht tegen grote advocatenkantoren.

5. Het Witte Huis rechtvaardigde sancties tegen diverse advocatenkantoren, waaronder Paul Weiss en Perkins Coie, door te verwijzen naar nationale veiligheidsrisico's en beschuldigingen van racisme inzake diversiteitsbeleid. Paul Weiss en acht andere kantoren bereikten een overeenkomst, terwijl Perkins Coie en drie andere kantoren rechtszaken aanspanden en voorlopige gerechtelijke bevelen behaalden die de uitvoerende bevelen blokkeerden.

6. De voorzitter van de balie benadrukte de plicht van advocaten om zich te verzetten tegen aanvallen op de rechterlijke macht en uitvoerende bevelen, stellende dat advocaten de wet dienen, niet de uitvoerende macht.

7. Een voorstel om alle partners van Paul Weiss uit de vereniging te weren werd afgewezen; in plaats daarvan werd er opgeroepen tot een heroverweging van de beslissing van de betrokken advocatenkantoren.

8. De grote behoefte aan advocaten om mensen te helpen die door de regering worden aangepakt, werd benadrukt.

9. Parallellen werden getrokken tussen de situatie in de VS en autoritaire tendensen in landen als India en Hongarije, waar advocaten of hun cliënten zouden kunnen "verdwijnen".

10. Praktische obstakels voor verzet werden genoemd, zoals de noodzaak van aansprakelijkheidsverzekeringen, beperkte toegang tot dure juridische research tools en gebrek aan aanmoediging voor maatschappelijke betrokkenheid bij grote advocatenkantoren.

11. De verdeeldheid tussen grote advocatenkantoren die deals sloten met de regering en die welke verzet boden, werd besproken. Sommige kantoren stemden in met een gezamenlijke investering van $940 miljoen in pro bono-werk, terwijl andere kantoren die zich tegen de bevelen verzetten, aanzienlijk bijdroegen aan pro bono-projecten.

12. Een gepensioneerde rechter uitte spijt over het gebrek aan collectief verzet tegen de uitvoerende bevelen, suggererend dat dit een sneller einde aan de bevelen had gebracht.

13. De regels van deontologie werden genoemd als mogelijke belemmering voor collectieve actie.

14. Angst onder advocaten voor baanverlies of andere represailles, inclusief het dragen van maskers tijdens protesten en zorgen over belastingcontroles van non-profitorganisaties, werden besproken.

15. Ondanks de angst en frustratie was er ook hoop en dankbaarheid jegens de rechterlijke macht, met als voorbeelden een rechtszaak aangespannen door Harvard University, een bevel van het Hooggerechtshof dat verdere deportaties blokkeerde en een reactie van burgers in Iowa op een deportatie zonder proces.